Wielkie pichcenie i pogoń za mrówkami

Od czego by tu zacząć, od mrówek czy od jedzonka?

Dzień był bardzo pracowity. Od rana pitrasiłam w kuchni. Zrobiłam makowca (znowu :)).

 Tym razem mak zawinęłam w ciasto. Ta metoda bardziej mi pasuje, bo przy jedzeniu nic nie wylata z paszczy :)



Ukręciłam również serniczek. Sama pokombinowałam. Ciasto kruche- przepis od koleżanki Gosi. Ser zaś tradycyjnie zmielony + żółtka, ubite białko rodzynki, kwaśna śmietana. I tym razem dolałam troszkę mleka i sypnęłam budyń waniliowy. Miałam obawy, ale niepotrzebnie, bo serniczek jak ta lala :)

Kolejna była szarlotka. I tu również zmiksowałam przepisy. Ciasto kruche od tej samej Gosi, ale jabłuszka zrobiłam wg. pomysłu koleżanki Danusi. Około 8 dużych jabłek obrałam i starłam na tarce. Prażyłam w garnku + dodałam cynamon i galaretkę cytrynową. Pierwszy raz tak robiłam jabłka, ale warto, bo jest pycha...

Po ciastach poszły w ruch kluski z makiem, rodzynkami, orzechami, migdałami, miodem, skórką pomarańczową, aromatem migdałowym i śmietanką. To przysmak z rodzinnych stron mojego taty. Co roku robię te kluchy i co roku mój tato zgłasza reklamację: "za mało maku". Proszę bardzo, tym razem walnęłam więcej maku.

I na sam koniec rozprawiłam się z rybką. Usmażyłam rybcię i ciepłam ją w sos "po grecku". Ostatnio zasłyszałam w jakiejś telewizji,że Grecy nigdy nie słyszeli o naszej rybie "po grecku" i nie przyznają się do tego przepisu.

A żeby tego wszystkiego było mało od rana ganiam za mrówkami mojego syna. Małe skubańce gdzieś znalazły wyjście i teraz w najlepsze spacerują sobie po mieszkaniu. Nie mam serca je zadeptywać, więc cierpliwie znalezioną dezerterkę odnoszę do formikarium.